Do Manizalles przyjechałyśmy zwabione wizją pójścia w góry. Miasto od samego początku przypadło nam do gustu, począwszy od kolejki linowej zastępującej transport miejski, ze względu na dużą różnicę w wysokości poszczególnych części miasta. W końcu po miesiącu podróży udało mi się porozmawiać z rodowitym Kolumbijczykiem (o dziwo po niemiecku). Nauka nie poszła w las, coś mi w głowie jeszcze zostało ;)
Szybko udało nam się znaleźć świetną miejscówkę w hostelu godnym polecenia (Zaguan Caldense) super warunki i śmieszna obsługa, a wszystko mieszczące się w naszym budżecie.
Po wizycie w informacji turystycznej, gdzie po raz kolejny trafiłyśmy na świetną obsługę postanowiłyśmy wyruszyć na pobliską plantację kawy i poznać tajniki jej wytwarzania.
Kawa została odkryta około I tysiąclecia p. n. e., kiedy to pewien gospodarz zaobserwował napobudliwe zachowanie swojej kozy po zjedzeniu ziaren z pobliskiego krzaka. Wiedziony ciekawością również postanowił ich spróbować, czego efektem była nieprzespana noc. Ponieważ smak ziaren nie przypadł mu do gustu zdecydował się na mały eksperyment i wrzucił je do ognia. W ten sposób odkrył, że napój sporządzony z palonych ziaren smakuje znacznie lepiej.
Obecnie największymi producentami kawy są:
1. Brazylia
2. Wietnam
3. Kolumbia
4. Indonezja
Wszystkie te kraje dostarczają ponad 60% kawy na świecie.
Rozróżniamy dwa rodzaje kawy:
1. Robusta - uprawiana na równinach, na wysokości od 400 do 600 m n.p.m., zawiera więcej kofeiny niż arabika i jest bardziej gorzka smaku
2. Arabika - uprawiana na wysokości od 600 do 1200 m n.p.m. w klimacie subtropikalnym lub od 1200 do 2000 m n.p.m. w klimacie równikowym, jest bardziej odporna na zimno, zawartość kofeiny w prażonych ziarnach wynosi ok 1,5%.
Kawę arabikę w zależności od procesu przetwarzania dzielimy na naturalną (delikatnie słodsza) i mokrą.
Ziarna arabiki naturalnej powstają z dojrzałych, wyschniętych owoców spadających na ziemię, które mechanicznie oddziela się od skorupki. Proces powstawania arabiki mokrej jest znacznie dłuższy i bardziej skomplikowany. Dojrzałe owoce są ręcznie zbierane, a następnie przy pomocy wody zdzierana jest skórka wierzchnia. Otrzymane nasiona suszone są w specjalnych komorach, a następnie zdzierana jest kolejna warstwa skórki ochronnej.
Plantacja, na której byłyśmy produkuje właśnie ten rodzaj kawy, a region w którym się znajduje jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zbiory kawy odbywają się tu przez cały rok, ze względu na dwie pory deszczowe występujące na tej szerokości geograficznej.
Ciekawostką jest fakt, że ostatni etap produkcji kawy, czyli jej palenie odbywa się w kraju, do którego jest eksportowana. Należy przy tym wspomnieć, że do krajów docelowych wysyłane są najlepsze, starannie wyslekcjonowane ziarna, a kawa gorszego rodzaju jest sprzedawana na rodzimym rynku. Każdy kraj stosuje inną technologię palenia kawy, dzięki czemu nadaje jej charakterystyczny dla danego regionu smak. Wysyłane ziarna są zielone i wyglądają mniej więcej tak:
Swój kolor kawa zawdzięcza zawartości naturalnego cukru, który podczas procesu palenia kamerlizuję się. W zależności od jego ilości kawa przybiera kolor od brązowego po prawie czarny.
Najdroższa kawa świata (kawa luwak) kosztuje około 1000 euro za kilogram. Ziarna wydobywa się z odchodów indonezyjsiego zwierzaka o nazwie łaskun muzang. Zjada on tylko najlepsze ziarna kawy. Proces fermentacji zachodzący w żoładku sprawia, iż skorka zdzierana jest w naturalny sposób a ziarna tracą gorzki smak.
Szybko udało nam się znaleźć świetną miejscówkę w hostelu godnym polecenia (Zaguan Caldense) super warunki i śmieszna obsługa, a wszystko mieszczące się w naszym budżecie.
Po wizycie w informacji turystycznej, gdzie po raz kolejny trafiłyśmy na świetną obsługę postanowiłyśmy wyruszyć na pobliską plantację kawy i poznać tajniki jej wytwarzania.
Kawa została odkryta około I tysiąclecia p. n. e., kiedy to pewien gospodarz zaobserwował napobudliwe zachowanie swojej kozy po zjedzeniu ziaren z pobliskiego krzaka. Wiedziony ciekawością również postanowił ich spróbować, czego efektem była nieprzespana noc. Ponieważ smak ziaren nie przypadł mu do gustu zdecydował się na mały eksperyment i wrzucił je do ognia. W ten sposób odkrył, że napój sporządzony z palonych ziaren smakuje znacznie lepiej.
Obecnie największymi producentami kawy są:
1. Brazylia
2. Wietnam
3. Kolumbia
4. Indonezja
Wszystkie te kraje dostarczają ponad 60% kawy na świecie.
Rozróżniamy dwa rodzaje kawy:
1. Robusta - uprawiana na równinach, na wysokości od 400 do 600 m n.p.m., zawiera więcej kofeiny niż arabika i jest bardziej gorzka smaku
2. Arabika - uprawiana na wysokości od 600 do 1200 m n.p.m. w klimacie subtropikalnym lub od 1200 do 2000 m n.p.m. w klimacie równikowym, jest bardziej odporna na zimno, zawartość kofeiny w prażonych ziarnach wynosi ok 1,5%.
Kawę arabikę w zależności od procesu przetwarzania dzielimy na naturalną (delikatnie słodsza) i mokrą.
Ziarna arabiki naturalnej powstają z dojrzałych, wyschniętych owoców spadających na ziemię, które mechanicznie oddziela się od skorupki. Proces powstawania arabiki mokrej jest znacznie dłuższy i bardziej skomplikowany. Dojrzałe owoce są ręcznie zbierane, a następnie przy pomocy wody zdzierana jest skórka wierzchnia. Otrzymane nasiona suszone są w specjalnych komorach, a następnie zdzierana jest kolejna warstwa skórki ochronnej.
Plantacja, na której byłyśmy produkuje właśnie ten rodzaj kawy, a region w którym się znajduje jest wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Zbiory kawy odbywają się tu przez cały rok, ze względu na dwie pory deszczowe występujące na tej szerokości geograficznej.
Ciekawostką jest fakt, że ostatni etap produkcji kawy, czyli jej palenie odbywa się w kraju, do którego jest eksportowana. Należy przy tym wspomnieć, że do krajów docelowych wysyłane są najlepsze, starannie wyslekcjonowane ziarna, a kawa gorszego rodzaju jest sprzedawana na rodzimym rynku. Każdy kraj stosuje inną technologię palenia kawy, dzięki czemu nadaje jej charakterystyczny dla danego regionu smak. Wysyłane ziarna są zielone i wyglądają mniej więcej tak:
Swój kolor kawa zawdzięcza zawartości naturalnego cukru, który podczas procesu palenia kamerlizuję się. W zależności od jego ilości kawa przybiera kolor od brązowego po prawie czarny.
Najdroższa kawa świata (kawa luwak) kosztuje około 1000 euro za kilogram. Ziarna wydobywa się z odchodów indonezyjsiego zwierzaka o nazwie łaskun muzang. Zjada on tylko najlepsze ziarna kawy. Proces fermentacji zachodzący w żoładku sprawia, iż skorka zdzierana jest w naturalny sposób a ziarna tracą gorzki smak.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz